Hoe doe je dat nou? In een boekwinkel een boek uitkiezen dat
je aanspreekt, ook nog in de hoop dat het goed is. Tussen al die andere titels
en covers, blurbs en prijzen. Lees je de boekrecensies in de kranten? Volg je de
buzz op Twitter? Luister je wat collega’s, vrienden en buren je aanraden? ‘Het
leek stiller dan het was’ kost maar 17,95, maar ik had het niet opgepakt in de
winkel. De cover is er een van dertien in een dozijn en doet te chicklitterig of
romannerig aan. Een prachtige dos rossig haar dat op de wind beweegt. Een
luisterend of niet-luisterend oor in het midden.
De inhoud is prachtig.
Seije is een kind op Vlieland, onhandig opgroeiend, bij een
alleenstaande moeder met een eigen denkwijze. Seije is niet het meest populaire
meisje op school, verre van. Ze is een einzelgänger, maar dan eentje met een
heel goede, beste vriend, Teun. Hoe moeilijk is het om je thuis te voelen op je
eigen eiland, je eigen school, in je eigen huis, in je eigen vel? Wie of wat
leidt je tot welke keuzes? Seije maakt een paar heel onhandige, stomme keuzes,
alhoewel ‘keuzes’ een woord is dat eigenlijk niet past bij de momenten dat de
wereld, het leven, maar met name de mensen om haar heen, haar een kant op
duwen. Ze maakt echter ook een paar prima keuzes, waardoor ze de wereld te zien
krijgt, carrière maakt, doet wat ze geweldig vindt en daarin ook nog uitblinkt.
Zo sneu vind ik dat hele meiske niet. Het is best wel een geslaagde tante.
Alleen… zie dat zelf maar eens zo.
‘Het leek stiller dan het was’ is een volwassenwording van
een onzeker en gevoelig meisje, dat veel te veel nadenkt en veel te weinig
waarheid hardop zegt. Ze kletst en liegt zich een slag in de rondte, om
geslaagdheid in het leven te veinzen. Zonder dat het nodig is iets te veinzen.
De zinnen van Kelder zijn een genot om te lezen. Het is gevoelig, heel raak
proza, waar we onszelf allemaal in herkennen. Het is pijnlijk en eerlijk, rauw.
Kelder geeft gedetailleerd weer wat er in Seije en ons allemaal omgaat, met
vertoon van psychologisch inzicht.
Sja, maar dan willen klanten in de boekwinkel weten: maar
waar gaat het dan over? En dan ga je van: “Nou, er woont een meisje op een
eiland en ze is daar niet zo heel gelukkig met haar moeder, maar wel met haar
goede vriend Teun. Ze gaat naar Engeland om te studeren en vervolgens naar
Amerika om te promoveren en dat gaat haar allemaal wel goed af. En toch is ze
niet gelukkig.”
Wat een aansteller eigenlijk, die Seije. Of niet? Want word
je gelukkig door waar je in slaagt? En met wie je bent? Of zijn die externe
factoren fijn, maar moet je toch echt vrede met jezelf maken?
Eva Kelder is net een Seije, hartstikke jong en al
hartstikke geslaagd. Met publicaties in diverse literaire bladen en nu haar
debuutroman, met nog een verhalenbundel in voorbereiding.
Dus mocht je langs ‘Het leek stiller dan het was’ lopen in
de winkel en je laat het liggen vanwege de niet-zo-opvallende kaft, draai dan
toch maar even om en pak het boek op. Lees niet de blurb, maar de eerste
bladzijde en je bent hooked. Het is een intelligent, gevoelig en raak boek, dat
laagjes opentrekt, waarvan je het bestaan niet wist.
Bestel het boek hier. En lees ook andere blogs over 'Het leek stiller dan het was'.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten