Overbodige boeken in huize Debbie en MGL

Voor de online leesclub waar ik al jaren lid van ben, maakte ik een lijstje van overbodige of dubbele boeken hier in huis. Maar of ik werkelijk enthousiaste verzoekjes krijg van mijn mede-leesclubbers? Ik betwijfel het. Ik besef weer eens erg goed wat een gekke smaak ik soms heb.

• Geschiedenis van de Amerikaanse Letterkunde: een ontzettend dik overzicht uit 1946. Het is een erg mooi uitziend oud boek, heeft wel wat verval, de letters op de rug zijn niet meer zo duidelijk. Voor de echte liefhebber (ongelooflijk dat ik dit boek twee keer kocht)

• William Sarabande: Wolven van de Dageraad (Spectrum-pocket), Land der Verlorenen (deel 3 van Kinderen van de Dageraad, Spectrum-paperback) en Het Volk van de Witte Mammoet (deel 5, Spectrumpaperback in biebvorm)

• Jean Felicien Mallefille: Liefdesavonturen van Don Juan (biebeditie in prima staat)

• Roald Dahl: Veel liefs van Roald Dahl (dikke biebeditie, rug zit iets los)

• Ursula LeGuin: Meester Dromer (pocketje) en Rocannon (pocketje)

• De Hilton-Dynastie (over de Hiltons, familie van jawel Paris Hilton). Door Jerry Oppenheimer

• Denis Donoghue: The Practice of Reading (engelse hardcover). Pleidooi voor ‘goed en serieus’ lezen.

• Je weet niet wat je leest (een min of meer komplete doorsnee-bloemlezing van wat de Nederlander leest)

• Het Srimad Bhagavatam (een deel van de Grote Klassieken van India, erg mooie boeken)

• Arto Paasilinna: De huilende molenaar

• Het hoofdkussenboek van Sei Shonagon

• Charles Dickens: Olivier Twist (in de NBC-Klassieken editie)

• Amin Maalouf: Rovers, Christenhonden, Vrouwenschenners (de kruistochten in Arabische kronieken)

• Een Rupsje Nooitgenoeg Agenda 2009 (niets in geschreven of mee gedaan, voor de liefhebber of de knipper/plakker)

• Venetiaanse Sprookjes (Elmarreeks)

• Duistere Parels (Suspense Publishing verhalenbundel)

• Pamela Ball: Droomencyclopedie

• De Chinese Decamerone (uit de hardcoverserie Erotische Verhalen)

• De 120 dagen van Sodom (idem)

Groningse Boekenmarkt

Vandaag zijn MGL en ik naar de Groningse Boekenmarkt geweest en dat resulteerde in een stapel van 26 boeken (waarvan de meesten van mij, vrees ik).

Mijn score:
4 delen uit de Elmar-sprookjesreeks, die ik verzamel: Diversische, Engelse, Afrikaanse Dieren en Ierse Sprookjes.

Ambrose Bierce – Satans Groot Woordenboek (zie ook: http://www.thedevilsdictionary.com/).

De mooiste Nederlandse Sagen en Legenden (naslagwerkje)

De Vunzige Varkenshoeder en andere erotische sprookjes uit Noorwegen. Een ontzettend ranzig boek, met ranzige verhalen, die ranzige titels hebben en geïllustreerd zijn met ranzige plaatjes. Erg leuk.

Minder ranzig, maar ook erg leuk is Great Balls of Fire – A History of Sex in Science Fiction Illustration door Harry Harrison. Erg grappige illustraties.

Heptamerone – 72 baldadige verhalen. Technisch gezien had ik deze al, maar niet in deze editie (die bij mijn Decamerone en Don Juan hoort). Deze is ook veel beter te lezen, moderner Nederlands.

Honore de Balzac – Vrijmoedige Verhalen. Ook eentje die ik al had onder de titel Baldadige Vertelsels, maar in dezelfde reeks hoort als bovenstaand boek.

Dante’s Divina Commedia, ill. Dore. Ik had een paperbackeditie zonder illustraties, maar deze is echt prachtig.

Encyclopedie van Mythen en Legenden van Arthur Cotterell. Ja, nog maar een encyclopedietje erbij. Deze is gewoon weer erg mooi.

Tussen Heks & Heilige, het vrouwbeeld op de drempel van de moderne tijd, 15e/16e eeuw. Inclusief twee krantenknipsels over heksenjacht (van 25 jaar oud). Dat laatste vind ik altijd erg leuk. Ik laat dit soort dingen ook altijd in de boeken zitten.

Atlas van de Belevingswereld (incl. de poster). Die wilde ik altijd al hebben, maar nu lag hij er voor een leuk prijsje.

Van Verre Volken – Leven en Bedrijf der Vreemde Volken uit 1929. Met ingeplakte kleurenplaatjes en een uitklapkaart achterin. Na al die ranzige boeken meen ik een fallus-symbool te zien op de cover, maar dit is toch echt een totempaal.

Spoken en Kastelen in Nederland, een erg mooi boek over de legenden die horen bij Nederlandse kastelen (leuk voor een rondrit).

MGL scoorde 7 delen van een achtdelige Felix Thijssen-reeks, Einsteins Droom van Stephen Hawking, The Way of the Samurai, en Kunst van het Romeinse Rijk (ook deel van een reeks).

Mijn 110 boekenplanken

In juni 2009 ging ik samenwonen met MGL, mijn 3.000 boeken meeslepend. Ze staan op hun 110 boekenplanken (ik tel de zolder niet mee) en ze zijn me (bijna) allemaal dierbaar. Op de foto hiernaast is de woonkamerkast te zien met mijn fictie-alfabet. Ik gooide Nederlands en Engels door elkaar, mikte fantasy, literatuur, spanning op een hoop en dat leverde een alfabet op van zo'n 40 meter. Ik stel u voor: de eerste plank, A1 genaamd.









Mijn leesscore is niet al te best. Ik verzamel boeken die ik graag wil hebben en hoop ze ooit te kunnen lezen. Ik kan niet wachten op mijn geraniumtijd, want dan heb ik tijd en rust (had ik zo gedacht) genoeg om alles te lezen.
Deze plank is geen mooi gemiddelde, want ik heb maar drie boeken ervan gelezen. Eigenlijk smokkel ik dan een beetje, want Waterschapsheuvel las ik niet uit en van de Hitchhiker's Guide heb ik alleen het eerste boek gelezen. Alameddine's De Vertellers is een roman die ik helemaal uit heb gelezen, een dikke pil, maar wonderschoon. Mede daarom staat de Engelse versie, The Hakawati, ernaast. Dubbele boeken staan niet in de kast, maar een Engelse en een (erg goede) Nederlandse vertaling dulden elkaar wel.
Ongelezen op deze plank een paar boeken van Joe Abercrombie (briljant volgens velen) en Daniel Abraham (ook al in twee talen), beide fantasy-auteurs. Richard Adams is met meer boeken vertegenwoordigd dan alleen Waterschapsheuvel. Zijn Twee honden en Shardik vind je in elk antiquariaat, naast zijn beroemde konijnenboek. Een Adams die ik koester is De IJzeren Wolf, een prachtig geïllustreerde verhalenbundel. Een vrij recente aanwinst in mijn verzameling is het boek van Mitch Albom, The Five People You Meet in Heaven. Zijn boeken roepen me al langer, maar het hemelse concept gaf me de kriebels. Ik ben toch maar overstag gegaan, want het lijkt me zo'n inspirerend en diepzinnig boek! Het gaat over een man die sterft, naar de hemel gaat en daar vijf sleutelfiguren tegenkomt. Een concept dat mede tot leven komt (no pun intended) door de schrijfstijl van Albom, verwacht ik. Het enige sf-boek op deze plank is een verhalenbundel van Brian Aldiss, op wiens korte verhaal Supertoys Last All Summer Long de film AI (Artificial Intelligence) met Jude Law als oppervlakkige seks-robot en Haley Joel Osment ("I See Dead People") als kleine robot, die zo graag een echt jongetje wil zijn (Pinokkio-elementjes). Als laatste vind ik op A1 een waargebeurde roman, Antonina's dierentuin, van Diane Ackerman uit 2008. Het is het relaas van de dierentuin van Warschau en de dappere eigenaren ervan. Antonina en haar man Jan verloren veel dieren, maar hielpen honderden Joden onderduiken in de leegstaande verblijven. Beestenverhalen vind ik altijd de moeite waard, aangezien beesten mij NOG dierbaarder zijn dan boeken. Helaas zijn ze vaak ontzettend treurig. Na Giraffe van J.M. Ledgard en een aantal tranentrekkende olifantenboeken, kan ik even de moed niet opbrengen aan Ackermans boek te beginnen. Ik bewaar het voor achter de geraniums, als ik iets door de wol geverfder ben.

Beginzinnen zijn mijn kleine liefdetjes. De Vertellers begint zo: "Luister. Laat me je god zijn. Laat me je meevoeren op een reis die je verbeelding overtreft. Laat me je een verhaal vertellen." Ha, heerlijk toch?
Alboms boek heeft als opening: "This is a story about a man named Eddie and it begins at the end, with Eddie dying in the sun. It might seem strange to start a story with an ending. But all endings are also beginnings. We just don't know it at the time." Ik vind verhalende verhalen geweldig. Verhalen die snappen dat ze aan het vertellen zijn.

ps: vergeet ik toch een boekje. Het mooi uitgevoerde De Kostschool van meneer Beer van L.M. Alcott. Het is een vertaling van Little Men, een vervolg op Alcotts bekendste boek Little Women. Het is geschreven in 1871 en deze vertaling is van 1937.

Boos

Het is een vrije dinsdagochtend. Ik zit achter mijn computer. De ochtendstress van de eerste mailcheck van de dag is geweest. Niemand is boos op me. Het is een goede dag.